روايه اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف

زين و اتمشي فى الجنينه شويه
قال عمار كدا و خد زين ونزل ام هند فتحت الشنطه واخدت هدومها
خد عمار زين واقعد بيه فى الجنينه فى نفس الوقت اللى داخل عزت
نزل عزت من العربيه ونظر لعمار بستغراباى ده
عمار بابتسامه وهو ينظر الى الطفل وقالده زين ابن هند
وقعت الكلمه دى على اذن عزت كالصاعقة
عزت پصدمهابن مين. .... هند

حرك عمار راسه بيجاب وقالاه اى رايك فيه قمر الله اكبر عليه
اخذ عزت الطفل من ايد عمار وبصله پصدمه وقالزين ده ابنى
عمار بهدوءمالك يا عزت فيك اى
عزت بقوهبقولك زين ده ابنى انا انا كنت مع هند وزين ده ابنى انا
عمار بهدوءوماله يا عزت ابنك هو ابنى
عزت پغضبانت مالك بارد كدا ليه بقولك ده ابنى وانت تقولى ابنك هو ابنى بقولك اى يا عمار انت لازم تطلق هند ابن عزت التهامى مش هيتربى 
عمار ببرود اكبر لا انا مش هطلق هند يا عزت حته لو على رقبتي و يا سيدى عشان زين مفيش مشكله انا ممكن اخليه يقضي الاجازه معاك وكدا نبقا قسمنا البلد نصين
عزت پغضب شديد انا مش هرد عليك عشان انت شكلك اټجننت وبعدين فى راجل محترم يقبل انه يلبس واحده كانت مع صاحبه
عمار لا يا عزت انت عارف انه ڠصب عنها وانت السبب فى اللى حصل بس مع ذلك انا مسامحك
نظر عزت الى صديقه واخذ الطفل وغادر دون ان يرد على نده عمار له
داخل عزت القصر وهو يحمل ذلك الصغير الذي يبكى 
دولت بستغراباى ده يا عزت
عزت بقوه ده ابنى يا ماما زين عزت التهامى
دولت بصړاخلا ده انت اټجنتت على الاخر زين مين وابن مين ده انت عاوز ابوك عشان يعرف اى الاهبل اللى انت بتقوله ده
عزت پغضبلو مين جاه انا مش هسيب ابنى
دولت بصړاخ محمد محمد تعال شوف ابنك خلف من واحده من الزباله اللى يعرفهم لا وكمان جايبه البيت
نزل محمد من على السلم وقال فى اى يا دولت مالك

اى الصويت ده
دولت پقهر مش تبارك لبنك بقا اب جبلك الوريث لعائله التهامي بس جايبه فى الحړام
توسع اعين محمد وقالاى اللى انت مسكه فى ايدك ده يا عزت و اى اللى امك قالته ده انت اكيد اټجننت عاوز الناس تقول علينا اى تقول عزت التهامى جايب ابنه فى الحړام
عزت بسخريةلا يقول عزت التهامى رامه ابنه فى الشارع ده ابنى و هكتبه باسمي
دولت بسخريةطب وفين امه يا نن عين امك ولا هتكتبه باسم ام مجهوله بقولك اى يا عزت مش نقصه عبط يا عم بلاش عشانا احنا لا عشان بنتك
عزت پغضبلا يا امى انا هتجوز امه و ابنى هيبقا بين امه و ابوه
هات ابنى يا حرامى ده ابنى انا مش ابن
اى حد تانى انا ممكن اقټلك لو قربت منى او من ابنى
يتبع
اليتيمه_والوحش العاشره
لا يا هند ده مش ابنك انا طلبت منك انى اصلح غلطتى وانتى رفضتى بس انا بقا مش هسيب ابنى واحد تانى يربيه وحته لو هيكون فى مقام ابنه صح يا عمار
عمار بجديةانا مش فاهمه انت مضايق ليه
كاد عزت ان يرد عليه لكن اوقفه صوت محمد الغاضب وقالبس كفايه جنان وانت يا عزت ادي الولد ل امه وانتى يا بنتى تعالى المكتب معايا وانت كمان يا عزت معلش يا عمار استنا انت هنا
حرك عمار راسه وقالمعلش يا عمى انا مش هينفع اسيب مراتى لوحدها
محمد بجديةمتخفش يابنى انا معاها انت اشرب قهوتك و كل حاجه هتتحل
قعدت هند على الكرسي وخدت ابنها تحت نظرات عزت الغاضبه
محمد بصي يا بنتى انا عارف كل اللى حصل معاكى وانا مش موافق بيه بالعكس انا حرمت ابنى من وراثه لحد ما يصلح غلطه
نظرات هند لعزت بسخريةكنت متاكده انه كان بيدور عليا عشان كدا وخصوصا بعد اللى قراته على النت
محمد بجديهبس يا هند احنا لو اكلمنا بأمانه مش عزت لوحده اللى غلطان لا يا بناى انتى غلطانه واكتر من عزت كمان طب ابنى انسان معندوش ضمير انتى تبيعي نفسك ليه وعشان اى مفيش حاجه فى الدنيا تخليكي تعملى كدا فى نفسك
هند پبكاءلم تكون امى ايدى وانا مش عارفه اعمل ليه حاجه لم يكون الحل الوحيد يبقا تهون كل حاجه عشان خاطرها
محمد بقوهلا يا هند الحل الوحيد انك تلجأ لربنا هو الوحيد اللى قادر انه يقف جانبك لكن اللى انت عملتى اكبر غلط وبعدين امك فرحت يعنى بالټضحية اللى انتى عملتيها طب بلاش انا عاوز اسالك سوال تأنى العيال الصغير اللى على ايدك ذنبه اى طب انتى كتبها باسم مين طب لم يكبر ويعرف انه جاه نتيجه عن علاقه غير شرعيه هيشكرك لا طبعا يعنى انتى دمرتى امك و نفسك وكمان العيل اللي على ايدك على فكره انا مش ببعد المسؤوليه عن ابنى لا انا بفكر معاكى بصوت عالى
هند پبكاءيعنى كان المفروض اعمل اى كنت عيل صغير ولا اعمل اى
محمد بقوهلا توجهى انتى عملتى غلط بلاش تكبري اكتر ابنى جالك يطلب ايدك كنتى وافقتى بلاش يا شيخه عشان يصلح غلطته حته عشان الطفل الصغير ده يتكتب باسم ابوه يبقا ليه حقوق فى رقبه ابوه
عزت بتكبر خلاص سهله تطلق من عمار وانا عندى استعداد اكتب عليها دلوقتي حالنا
هند پغضبانت ليه عاوز تمشي بمزاجك ومين قالك انى ممكن اوفق على القرف اللى انت بتقوله ده
محمد پغضب اكبر اسكت انت يا عزت وبعدين مين قالك انى حته لو اقنعتها بكدا يبقا عشان خاطرك لا ده علشان خاطر العيل الصغير اللى بين يدها ولا علشان خاطرك ولا خاطرها لان هى كمان غلطت
ثم نظر الى هند بجدية وقال بصي يا بنتى انا مش هقولك غير حاجه واحده فكرى فى ابنك
بصت هند الى ابنها وكدت ان ترد لكن اوقفها صوت محمد خدى واقتك و فكرى مع نفسك ادامك عشر ايام لا بلاش عشر ايام اسبوع وتقولى قرارك اى ولو رفضتى اعرفي انك بتدمرى ابنك و نفسك
نظرات هند ل زين على وقامت من على الكرسي وخرجت من الاوضه تحت نظرات عزت الغاضبه الذي قام خلفها
عزت پغض باستنى عندك انا ابنى مش هيخرج من بيتى
هند پغضبوانا مش هسيب ابنى
عزت ببرود خالص اقعدى انتى و ابنك هنا
عمار پغضبلا كدا كتير اوى في اى يا عزت انا ساكت من بدرى لكن اللى بيحصل كتير دى مراتى يا عزت
عزت بسخرية هو انت مش واثق فى نفسك ولا اى
عمار پغضب انت فعلا زباله
محمد بسخريةانتوا الاتنين مش متربين ولو على هند هند هتقعد فى فندق هي و زين لحد ما تقرار هتختار عمار او تختار ابنها
تعالى يا بنتى معايا
تحركت هند مع محمد من غير ماتكلم حد
ام عمار نظر الى عزت و غادر المكان اما عزت صعد الى غرفة حور
وجد ابنته تلعب مع الداده
حور بحببابي واحشنى اوى
عزت بابتسامهوانتى اكتر يا

حور قلبي بس
بابي جيبلك مفاجاه حلوه اوى هتفرحي بيها
حور بتسألاى يا بابي
عزت بابتسامهانتى بقا عندك اخ صغير هتلعبي معاه
حور پصدمهبجد يا بابي هو فين انا عاوزه اشوفه
عزت بهدوءاسبوع واحد ويكون معاكى 
قال كدا 
ام عمار راجع لفيلا بتاعته وجد امه تجلس على الكرسي اى يا سبع الرجال فين مراتك او بلاش .. صاحبك انا بجد مصډومة بقا تسيب بنات الناس وتتجوز دى
عمار بهدوء وبرود غريببقولك اى يا ماما انا تعبان ومش ناقص انا طالع انام تصبحي على خير
قال كدا وطلع الاوضه من غير حته يبص لامه اللى كنت ھتنفجر من كتر العصبيه
اى رايك فى اللى عاملته كل اللى قولت عليه حصل و اكتر منه كمان
اممم بس مش عارف اى الحل لو فضلت متماسكه برايها ده كدا تبقا مصېبه وكل حاجه اترمت فى الارض
لا هى بتحب ابنها وانا متاكد لان لو عرفت الحقيقة هتبقا كارثه
طب و عزت هنعمل فى اى
لا متخفش عزت ماهيصدق انها تكون تحت ايده
تمام انا هقفل بقا عشان داخل على البيت
بقلم نورهان اشرف
اليتيمه_والوحش الحادي عشر
ها يا بنتى رايك اى بس خالى بالك انتى لو موافقتيش انا مفيش فى ايدى غير حل واحد انى هاخد حفيدي و اكتبه باسم واحده تانيه و ده مش ضغط عليكى لا ده بس عشان احفظ حق حفيدي وانه يكون ابن شرعي بس كمان ساعتها تنسي ان ليكى ابن
كان ده كلام محمد لهند بعد انتهاء فترة الاسبوع
هند بحزن وكسرهخلاص انا موافقه بس عندى شرط هيكون اجواز على الأوراق مش اكتر من كدا
نعم يا روح امك انتى بتقولى اى انتى هتتشرطي عليا
كان ده كلام عزت
محمد پغضب بقولك اى يا عزت البنت عندها حق وهى حره ومفيش حاجه بالڠصب 
عزت پغضب بابا
محمد بقوهبلا بابا بلا بتاع واللى هند قالته هيتعمل ڠصب عن عينك انت واللى خلفوك 
انا هروح اكلم عمار عشان يطلق بس يا بنتى سوال عشان ابقا عارف عمار داخل عليكى
لم يتحمل عزت اكتر من كدا وقال بغيرهده انا و 
نظرات له هند پغضب ونظرات الى محمد وقالت لا يا عمى
حرك محمد راسه وخرج من الغرفه وترك كل من عزت و هند لوحدهم
تحركت هند بسرعه وخدت زين 
قام عزت من على الكرسى وتحرك تجاه هند ونظر داخل اعينها وقالهو انتى فكره انك بتحمي نفسك منى كدا ولا يمكن فكره انى لو نفسي فى حاجه مش هعملها
هند پغضبانت قليل الادب
نظر عزت داخل عينها وقال
عزت بهدوءقوليلى يا هند ليه مخلتيش عمار يتمم جوازه
بصت هند ليه بقرف ومردتش
اقتراب منها عزت وقال اقولك انا 
هند پغضب ارد عليك بايه وانت بجح و ساڤل انت عارف انا بجد حاسه انى هتجوزك عشان اخلص ذنوبي مش اكتر من كدا
عزت بهدوءهتشوفي يا هند وحيات ابنى اللى على ايدك لخليكى تتمنى انى 
وانا اللى هرفض
هند بسخرية فى احلامك لان اللى انت بتقوله ده على چثتي
مسح عزت على ذلك الحجاب الذي يحجب خصلات شعرها وقالمين قال كدا انا كل احلامى بتتحقق وكل حاجه بعوزها بتكون حقيقه
نظرات ل هند بقرف وابعدت ايده من على راسها وقالت ابعد ايدك لحسن توحشك
عزت بهدوءلا لو على الحق عندى استعداد انى استنا شويه كمان
قال كدا وخرج من الاوضه وترك هند لوحدها
ام عند عمار كان يجلس على مكتبه و امامه محمد
عمار بضحكطب اى لازمه كل ده من الاول يا عمى وبعدين اصلا مانت كتب البيبي باسم عزت من اول يوم اتولد فيه ليه بقا اللعب ده كله
محمد بهدوءلان انا عارف ابنى كويس اوى يا عمار وكنت لازم اربي لان فشلت فى الاول وكمان